گرما، به عنوان یکی از تبعات جانبی پردازش رایانهها، بدترین دشمن مراکز داده است. گرمای زیاد باعث سوختن سیپییوها، از کار افتادن سرورها، توقف عملیات و تحت فشار قرار گرفتن سیستمهای خنک کننده میشود و انرژی الکتریکی را نیز به هدر میدهد. یکی از روشهای خنککردن استفاده از آب است.
فعالان عرصه فناوری از شرکتهای تازه کار گرفته تا شرکتهایی چون HP و IBM،
شروع به تولید محصولاتی برای مراکز داده نمودند که میتواند با پاشیدن مایع
روی نقاط داغ، آنها را خنک کنند. این مایع میتواند آب یا مایع خاص دیگری
باشد،در هر صورت هدف پایین آوردن دما تا حد امکان است.
ترجیح کلی آن است که
خنک کردن به روال گذشته انجام شود. بیست سال پیش، mainframeها به روشی
مانند رادیاتور ماشین خنک میشدند، اما امروزه در برابر چنین روشهایی
مقاومت میشود؛ زیرا برخی مدیران IT دوست ندارند مایعات را وارد سیستمهای
مدرنشان کنند؛ یعنی جایی که دما به وسیله دستگاههای تهویه مطبوع کنترل میشود.
اما در هر حال زمان ما را مجبور به بازنگری در این نوع دیدگاه میکند. در مراکز داده که تعداد زیادی سرور در کنار هم قرار گرفتهاند، گرمای زیادی در واحد سطح تولید میشود. بنابراین شاید مایعات تنها راه مقابله با این حجم گرمای تولیدی باشد.
برای خنک کردن مراکز داده راههایی وجود دارد: خرید سرورهایی با پردازندههای خنککننده، تغییر چینش رایانهها به منظور جریان بهتر هوا در مرکز یا نزدیک کردن سیستمهای خنککننده به رایانهها. از این روست که فناوریهای خنککننده با مایع در حال رشد است. در این سیستمها از روشهای مختلفی استفاده میشود؛ از محفظههای آبی که سرورها را دربرمیگیرند تا پاشیدن آب روی قطعات الکترونیکی.
پیشبینی می شود در دهه آینده هزینهای که صرف منابع تغذیه و سیستمهای خنککننده میشود، بیش از هزینه خرید خود رایانهها خواهد بود. این روزها از تأمین توان مصرفی و روش خنک نگاه داشتن مراکز داده به عنوان «چالش IT در دهه آینده» یاد می شود.
آلما شبکه پرداز ،مشاور ،مجری و ارائه کننده راه حلهای جامع انفورماتیک
66932688
66932635
66419334